الهی به عجز خود اگاهم وبر بیچارگی خود گواهم ؛ خواست ؛ خواست تو است من چه خواهم

 الهی قبله عارفان خورشید روی تو است و محراب جانها طاق ابروی تو ست و مسجد اقصی دلها حریم کوی توست ؛ نظری بسوی ما فرما که نظر بسوی توست

الهی روی بنما تادر روی کسی ننگرم ودر ی بگشای تا بر در کس نگذرم

الهی اقرار کردم به مفلسی وهیچ کسی ؛ ای یگانه که از هر چیز مقدسی

چه شود اگر مفلسی رادر نفس آخر بفریاد رسی

شب
آشنایی بیش از حد موجب کاهش حرمت است
مناجات